Posted by Âdil Gürses
(…-2019)
Palazobalı Âdil’i, iriyarı, saçı, başı ve sakalı dağınık, hırpanî kıyafeti ile hatırlarız. Gittiği camiin müdavimi olması ile de.
Sessiz, sakin ve kimseye zararı olmayan bir garibandır. Doğrudan kimseden bir talepte bulunmaz ama onu bilenlerin yardımıyla ihtiyaçları karşılanan Âdil, düğünlerde bulunduğu gibi, yetişebildiği cenazelerde ise mevtaların son yolculuğunda vefasını göstererek, vazifesini yapardı. Düğünlerin sessiz misafiridir.
Âdil, yetmişli yıllarda otobüslerle hacca gidildiği devirde, bir otobüsçünün yardımcı olarak hayrına götürdüğü bilinir, eğer yanlış değilse. Muhtemelen sakalı ondan sonra bırakır.
Yalnız gezer, yer içer. Adana asfaltı civarı ekseriyetle onun dolaştığı yerler olmakla beraber çarşıda da görülürdü.
Sosyal medya yorumlarından
Rüzgâr Görkem
Rahmetli Âdil Emmi, annemin köyündendir. Bir yanlış var, söylentiye göre hacca götürülmemiş, otobüsten indirilmiş. Çok içerlemiş. Hacca gidenler herkesten evvel onu, tavaf ederken görmüşler.
Ben, Yeni Cami’de abdest alırken, bu olayı sordum. Bana, “sus” işareti yaptı, bende anladım, yani gerçekmiş.
Allah rahmet eylesin. Mübarek bir insandı.
İzzet Koçak
Rahmetli Adil Gürses’le 2014 yılında Hacda Mekke’de karşılaştım. Sorduğumda dördüncü veya beşinci Haccının olduğunu söylediler. Allah Rahmet etsin
Haluk Gökkaya
Ne adamlar geldi geçti! Akdeniz’i, Deli Durmuş’u, Deli Yaşar’ı, Hacı Âdil’i, Hacı Dede’si… Allah rahmet eylesin mekânları Cennet olsun. Akdeniz, çok akıllı birisiydi.
Numan Sak
Vay be! Bu insanlarımızı görünce gerçekten duygulandım. Çocukluğum geldi aklıma. Hepsi gariban geldi, gariban gittiler. Allah rahmet eylesin
Ali Dede Toprak
Rahmetli Hacı Âdil, ayakkabı olarak hep yemeni giyerdi, ayağı büyük olduğu için özel olarak yaptırırmış. Sırtında çoğunlukla keçe yelek olurdu, o da özeldi. Para istemezdi, kendisine yardım edeceklere şöyle bir görünürdü. İki seneye yakın yayan olarak cuma günleri yürüyerek yeni Sanayi Sitesine geldi. Allah (cc) rahmet eylesin. Âmin.
Sefa Özbağ
Âdil Abi de E-90 kara yollarında, ben, Ak Tuz’da çalışırken bizimle öğle yemeği yerdi.
Yalçın Gürses
Adil Gürses benim öz amcamdı. Allah, gani gani rahmet eylesin. Mekânı Cennet olsun.
Şükrü Ayhan
Allah rahmet eylesin mekânı Cennet olsun. Ben ilk defa sene 1980’de tanıdım. Kâtibin Yaşar’ın fırını vardı, orda sabah gelir, gezerdi. Fırından ekmek verirlerdi. Hiç kimseden bir şey istemezdi. Verirsen alırdı İyi insandı mekânı Cennet olsun.
Şükrü Yılmaz
Bildiğim kadarıyla cenaze de yıkardı.
