Pamuk Amca

Avatar photoPosted by

Oğlu, Arif Koçak ile 2017 yılının son günlerindeki görüşmemizde Pamuk Amcanın gerçek isminin Mustafa Koçak olduğunu yeni öğrendim.

Sohbete, “Arif Abi, insan yaşlanınca atasına daha fazla çekiyormuş. Bunu şu an senin Pamuk Amcaya, benim de babam Kör Niyazi’ye benzeyişimize dayanarak ifade ediyorum”, sözüm ile acı/tatlı gülerek başladık.

Pamuk Emmi, Kaçarlı Hüseyin Hocanın oğludur. Diğer çocuklarını dine diyanete çok meyilli yetiştirir. Lakin Pamuk Amcanın zevk ve eğlenceye düşkün olduğunu bilir ama sevecenliği sebebiyle onu ayrıca çok severmiş.

Henüz Koçhisar’a yerleşmediği yıllarda ki tahminen 1957 li yıllarda Koçhisar girişinde silah attığı için, mahkemeye verilir. Sorgulamada 29 Ekim kutlaması sebebiyle coştuğunu ifade ederken, mübaşir de duruşma hâkimine, Pamuk’un çok iyi halay çektiğini söyler. Duruşmanın seyri değişir ve bir halay çekme ile kurtulur.

Halay çekme deyince hazır konu açılmışken bir hatırasını nakledelim. Müzeyyen Ablamın düğününde davul-zurna çalıyor. Davulcunun, küçük sopasını hatalı vurmasını uzaktan farkeder. Davulcuyu çağırtır ve hatasını anlatır. Arbak eniştemin hışmına uğramaktan korkan ve heyecanlanan davulcu “Aman Pamuk emmi, Arbak duymasın, aramızda kalsın, yoksa mahveder beni”,der.

Düğünü, eğlenceyi çok fazla sever. Davulun önünde oynamaya bayılır. Dolayısıyla düğünlerimizin değişmez misafiri ve süsüydü. Sohbeti ve anlattığı hatıralarının ne kadar dikkat çekici olduğunu ifade etmeye gerek yok sanırım.

Pamuk Emminin Hastalandığı haberi Hacı Taşan’ın kulağına gider. “Bugün Ayın Işığı” türküsündeki

Vay vay vay pambuğum 
Edasına yandığım
Seni hasta dediler
Ey oldun mu sevdiğim 

ifadelerin, kendisine söylendiği rivayet edilir ki arası çok iyi imiş.

Pamuk Amcanın, Cumhuriyet İlkokulu karşısındaki bakkal dükkânını zor hatırlıyorum. Hasan Çavuş (Koçak) Amcanın evinin altında idi. Ancak esas geçimi çiftçilik iledir. Hasad zamanı çuvallarla buğday taşırlardı.

Pamuk Amcanın (R.1332-M.1973) altmış seneyi bulmayan hayatı, komşularında gayet olumlu hatıralar bırakmıştır. Feride Teyze’yi (R.1334-M.2000) evinin önünde ekmek yaparken veya ip eğirirken hatırlarım. Zarife Abla, büyük ablam Müşerref Ablam ile; Yeter Abla, Müzeyyen Ablam ile; Gürcü Abla ise Doyduk (Nurten) Ablam ile akran idi. Diğer çocuklarından Arif, benden büyük, Emine ve Sayar ise neredeyse akran idik. Sayar’ı yurt dışında çalışıyor biliyoruz.

Evimizin tam karşısındaki üç ev Abdullah Koçak (Karakağ), Pamuk Amca (Mustafa Koçak) ve Destici Tat Mehmet Amcanın idi ki bu üç komşu kendi aralarında çok iyi geçinir ve anlaşırlar idi.

Arif Ağabeyin, hemen her yıl Koçhisar’da birkaç ay ikamet ettiğini ifade etmesi doğrusu beni çok duygulandırdı. Bir diğer önemlisi ise, babasının hatırası olan evi, hiç değiştirmemiş, çocukluğundaki yapısı ile muhafaza etmiş ve içerisinde geçen hatıraları her ziyaretinde yeniden yaşıyor, ne mutlu ona.

Yakınındaki eski garaja Kültür Merkezi’nin yapılacağını ve o merkezin içerisinde bir de camiinin/mescidin olmasını çok istediğini ifade etti. Kale Mahallesinde eksik olan camii ihtiyacının karşılanmasını da bu satırlar arasında yetkililere iletmiş olalım.

Hayra vesile ol ki, hayırla anılasın!

Mehmet Çetin

27.12.2017 Bayraklı İzmir

2 comments

  1. Şereflikoçhisarlılar facebook grubunda, Arif-Canan Çetin ve Aşır Çabuk’un yaptığı yorumları takdim ediyoruz:

    Arif Canan Çetin
    Allah razı olsun, eski günlerde buldum kendimi bu yazıda.

    Aşır Çabuk
    Senden Allah razı olsun, gerçekten Şereflikoçhisar’ın eski tarihini yaşattın, eski günleri yad ettin. Bizde garajın üst tarafında oturduk.

  2. Candemir Koçak’ın facebook hesabındaki yorumu:
    Bu türkü, babamın amcasının oğlu Mustafa KOÇAK (PAMBUK)için Hacı TAŞAN tarafından yazılmış ve söylenmiş. PAMBUK amcam köye gelen abdallarla çok ilgilenirmiş ve hürmet edermiş.Bir gün HACI TAŞAN ŞEREFLİKOÇHİSAR KACARLI KÖYÜNE gelmiş PAMBUK amcayı görememiş sormuş nerede diye sorduğunda, hasta demişler.Onun üzerine yazmış. PAMBUK amca çok hürmetkardı ,ekmeği yenen, suyu içilen insandı.Çok iyi halay çekerdi. PAMBUK bizim orada pamuk anlamına gelir.Halk pamuğa PAMBUK der.Bizim bir komutanımız vardı.Evladım, bu dünyada makamda, ömürde geçici, bu dünyada kimi, ANISI, kimide ANASI ile anılır derdi. MUSTAFA KOÇAK (PAMBUK)amcada yıllar geçse de hep iyilikle, iyi anılarla anılıyor.ALLAH RAHMET ETSİN.Bu güzel türküyü yazan Hacı Taşan’a da Allah’tan rahmet diliyorum

Leave a Reply

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir