Posted by Anadolu insanı, hayatın her bir alanında eser vermiştir. Bunlar o devrin ihtiyacına cevap vermekle kalmayıp, yanı sıra yaşanılan dönemin her nevi kültürünü de sembolize eder.
İlçemizde de bunun emsali olan eserleri görüyor ve gelecek nesle bu eserleri, yapımına vesile olanları, onlardaki hususları anlatarak köprü olmaya çalıyoruz.
Ancak bu vazife, müşterek olarak yapılması gerekirken bazan bu mümkün olmamaktadır. Çok elden ziyade az el yardımcı olarak köprülük vazifesi yapılmaktadır. Bu ise insanımızın, ecdat ve eserine olan tutumu doğrusu bizi endişeli düşüncelere sevk ediyor.
Şükürler olsun ki devam eden hayatın içerisinde vazifeşinas insanlar yardımıyla işte bir hizmeti ve eseri daha size hatırlatmaya gayret edeceğiz.
1954 ya da 1955 yılların başında Okul Aile Birliği Başkanı Mehmet Doğan’dır. Ortaokul Müdürü Zekeriya Ünlü ’nün şu teklifi bu hizmetin temelinin atılmasına vesile olur:
“Köyden okula gelen öğrencilerin hâli perişandır. Ya akrabaları yanında ya da ev tutuyorlar. O yaştaki çocukların ev tutmaları, evdeki işleri yapmaları çok zor. Gelin, sizlerin yardım ve gayretiyle Koçhisar Ortaokuluna bir pansiyon binası yapalım.”
Mehmet Doğan, bu teklifi hiç tereddüt etmeden kabul eder ve sevinçle harekete geçer.
İlk işi, bu konuda yardımsever ve hayırsever insanlara ulaşmak oldu.
Mehmet Andaç, Ethem Akın, Ömer Bozkır, Hasan Koçak ve daha ismini hatırlayamadığımız pek çok kişiye meseleyi açar. Onlar, olumlu karşılar. Bunun için hemen Şereflikoçhisar Ortaokulu Pansiyonu Yaptırma ve Yaşatma Derneği kurulur. Başkanlığına Mehmet Doğan seçilir.
Başkan Doğan, çok heyecanlıdır. Zira bu hayır, insana yapılan bir yatırımdır ve asırlar süren bir hizmetin temeli olacaktır.
Başkalarına davet tekliflerini açarak yardım ağı genişler. Koçhisar halkı, esnafı ve çevre köylerdeki insanımız bu hizmete büyük destek verir.
Heyecan ve hayır halkasının ilklerinden olan okul müdürü Zekeriya Hocayla beraber Mehmet Doğan’ın Williyis marka pikabı ile sadece Koçhisar’ın köyleri değil, Kulu’nun da köyleri ziyaret edilir, mesele ciddiyetle anlatılır ve yardımlar toplanır.
Kulu’da ortaokul olmadığı için o bölgeden gelen öğrenciler Şereflikoçhisar Ortaokulu’na okumaya gelirlerdi.
Nihayet devletten yardım almadan, bilinen bina yaptırılır. Böylece her iki ilçe ve köylerinden gelen öğrencilerin barınacakları bir yuva yapılmış olur.
Burada, sabah kahvaltısı ile öğle ve akşam yemekleri verilir.
Dernek Başkanı Mehmet Doğan’ın oğlu Günay, Keçiören’de, hemşeri ziyaretinde karşılaştığı ama hiç tanımadığı birisinin şu ifadesi o yıllardaki izleri şükürle hatırlatır:
“Ben, ortaokulda okurken Mehmet Doğan’ın yurdunda kalmıştım. Her gün gelir, yemeklerden memnun olup olmadığımızı sorardı. Allah, razı olsun.”
Bu ifade, haklı olarak Günay Doğan’ı duygulandırır ve “Şu an öğretmen evi olarak kullanılan binanın isminin ‘Mehmet Doğan Öğretmenevi’ olarak değiştirilse, rahmetli babama bir hayır duaya sebeb olurdu.”, temennisini gönülden samimi olarak geçirir.
Lise’nin eski Müdürü Demir Gümüşdağ’ın anlattığına göre eskinin pansiyonu, sonraki dönemlerde sınıflara dönüştürülerek derslikler yapılır. Daha sonrasında ise tadilatla Öğretmenevi olarak kullanılır. Pansiyonun yemekhane kısmı ise sonraki yıllarda laboratuvar olarak kullanıldıktan sonra üst kattaki öğretmenevinin lokali olarak kullanılır.
Ortaokul bina ile alâkalı şu malûmat ile yazımızı noktalayalım: Sultan 2. Abdülhamid Han’ın, askerî depo olarak yaptırdığı o eski binada 1949-50 yıllarında bilindiği şekli ile Şereflikoçhisar Ortaokulu olarak eğitim öğretime kazandırılır.
Mehmet Çetin
08.01.2019 Yeni Foça İzmir
İlçemizin belediye eski başkanlarından İlhami Uzunöz’ün yorumu:
Pansiyon binası halkın yardımları ile ve ortaokulumuzun müdürü ruhuna Fatiha. Aziz ve gerçekten Koçhisar’ın eğitimine büyük katkıları olmuş Zekeriya Ünlü ’nün üstün çaba ve gayretleri ile ve saydığınız Koçhisar’ın evlatları ve esnaflarında üstün gayretleri ile yapılmıştır.
O yapılan pansiyon sayesinde çevre ilçe ve köylerden birçok arkadaşımız okuma imkânına kavuşmuştur. Bir iki örnek Kulu’dan Profesör olarak Bursa Hukuk Fakültesi’nde görev yapmış Cevdet Atay ve yine Kulu’lu ikinci üniversiteyi de 77 yaşında bitirerek avukat olan Abdullah Talayhan ve Koçhisar köylerinden olup Zekeriya Bey sayesinde okuyup üniversiteyi bitirmiş nice insanlarımız vardır. Ortaokuldan 18 kişilik sınıfımızdan 16 kişi üniversiteyi bitirerek çeşitli mesleklerde ülkemize hizmet etmişlerdir. Bu hizmeti topluma sunan o insanlar kadar mübarek ve üstün insan olamaz. Hepsi nur içinde yatsınlar.