Hasanoğlan’lı yıllar

-Merhum Tuncer Subaşı Ağabeyimin anısına

Gençliğimin 1969-1976 yılları arasındaki yedi yılı, içerisindeki pek çok mühim hatıraları sakladığı gibi öncesi ve sonrası hatıralarımı muhafaza eden Hasanoğlan…

Anadolu’nun tam orta yerinden, Şereflikoçhisar’dan, henüz ilkokulu bitirmiş körpe bir ana kuzusu iken gözünü öğretmenliğe kilitlemiş, ilim öğrenmeye ve öğretmeye âşık bir Anadolu evlâdı olarak Devlet Yatılı Okulları Sınavına, Cumhuriyet İlkokulu’nda heyecanla giriyorum. İkinci sınav Hasanoğlan’ da idi. İkindi sonrası sonuçlar açıklanırken, öğrenci lokalinin önündeki hoparlörden ismimi işitince, ilk ciddi heyecanı, ikincisini de ilk yemek sırasında tabağımı uzattığımda yaşadım. Yemek alma sırası bana gelip, tabağımı uzattığımda kısa bir baş dönmesi, beni ilk ciddi sarsıntıyla uyandırmıştı. İlk defa evden ayrılıyor, ilk defa anamın haricindekilerden yemek alıyor, ilk defa birisinden yardım alıyordum, bilmem duygularımı ifade edebiliyor muyum?

Geceleri tek başımıza yürürken ürperdiğimiz bir uzak mesafede olan yatakhanede geçen ilk gecemizde, gurbetteki ayrılığın acısıyla yüreğinin derinliklerinden koparak gelen ve ağlayarak coşan ana kuzusu arkadaşlarımı görünce ağlayamaz oldum.

Yıllar hızla geçerken, üst sınıflardaki Tuncer Subaşı, Osman Yerli, Sefer Şahin, Bayram Omuzoğlu, Hayri Emre, Ekrem Eroğlu belki de ismini unuttuğum ağabeyler çalışkanlık, dürüstlük ahlâkî noktalardan dikkatimizi çekiyordu.

Ve 1974 yılının ilk aylarında sınıfımızdaki Mevlüt Özdemir ve daha sonra Mehmet Marş vesilesi ile tanıştığım Sefer Şahin Ağabeyle başlayan Risale-i Nur’lu yıllarım.

Hüseyin Altınsoy Hocamız, Rüstem Ülker Ağabeyimiz hatırladığım ilk isimlerdi. Tel örgülerini atlayarak Astsubay Ömer Kahraman Ağabeyin evine gider, Ankara’dan gelenlerle yapılan derse iştirak ederdik.

Tuncer Subaşı, okulun öğrenci örgütü başkanı idi. Üstün başarılar göstermiş olduğu güreşte ilk derecelere girerek madalyalar almıştı. 1976 yılında mezun olarak ilkokul öğretmenliğinde tayinim Muş’a çıkmıştı. Tuncer Ağabey, kendi köyü olan Yağcılar Köyünde öğretmen idi. Misafir ettiği evinde ilk defa Kürtçe ile bu kadar yakından muhatap olmuş ve o dilin akıcı konuşulduğuna o gece şahit olmuştum. 1974 yılında mezun olarak bir ömür boyu eğitim camiasında hizmet veren ve son yıllarını da rahatsız geçiren Nur Talebesi Tuncer Ağabeyimizi 2019 yılının Mart ayında ebediyete uğurladık, Allah rahmet eylesin.

Harika bir insandın be Tuncer Ağabey! Senin heybetinin gölgesinde okulda emniyetle dolaşıyorduk. Fatihalarımız seninle olsun.

Osman Yerli, çalışkanlıkta okul birincisi idi. Bayram Omuzoğlu, Yeni Asya’nın ilk yapılan M. N. Polat yarışmasını kazanan idi. Uzun boylu ve çok efendi Hayri Ağabey ile Ekrem Ağabey, sessiz ve sakin ağırbaşlı iken, Sefer Şahin Ağabey, müdebbirane tedbirlerle gözlerden uzak, ağaçların altında bana Risale-i Nur’u okuyordu.

O yıllarda mahalle baskısı çok tesirliydi. Risalelerin kapaklarını çıkarıyor, Üstadın isimlerini, yapıştırdığımız bantı kaldırarak kavlatıp yerine Abdullah Bin Mirza yazarak taşıyorduk. Yeni Asya’yı sık sık sorarak okula getirtiyor, alıyor, okuyoruz.

Süleyman Güney, Latif Tiryaki, Bilal Sürücü, Turan Atlamaz, Kadir Ünver, Durali Aktaş, Hasan Hüseyin Çeşitçioğlu,  Mustafa Öztürk, Ethem Göktürk, Emrullah Çevik, Fikret Kaymak ve Orhan Kuyu gibi arkadaşlarımızın haricinde başkaca hatırlayamadığım isimler ilk akla gelenlerdi.

O yıllarda cumartesi günü öğleden sonra tatil idi. Bazan cumartesi ama çoğu zaman Pazar sabahı 08.15 treni ile Ankara’ya, Bahçelievler Altıncı Sokak’taki Ali Vapurlu Ağabeyin kaldığı dershaneye gidiyor, akşam dönüşe kadar risale okuyor, dinliyor ve dershaneleri ziyaret ediyoruz.

Hasanoğlan, bizler için doğrusu Nurlu hatıraların beşiği oldu.

Mehmet Çetin

31.03.2019 Bostanlı İzmir