Enfüsi Tefekkür

Avatar photoPosted by

                                                                                                                                *Enfüsî Muhasebe

Zaman zaman içime çekilir, tefekkür penceremi aralar, vücudumun neresinde olduğu meçhul olan enemin zerresine girer, tefekkür ederim; mevcudatın hakikatını.

Zaman, bizce okyanus. Mevcudat öbek öbek, ada.  Adalarda canlılık alâmetleri,  hareketler, konuşmaklar ve düşünmekler.

Niçini bilinmeyen bir âlem kadar sıkıntı veren başka birşey düşünemiyorum. Mesuliyetsizlik kadar acı, yarınını düşünememek kadar elem kaynağı.

Varlığı ile varlığımı idrak ettiğim gerçek olan düşünce; sorular âlemimin cankurtaran simidi olan akıl ve hayalim ile ufukta birleşerek hikmet mendilini sallayarak güneşe, İslam akın ederler.

Kainattaki tek düzenlilik, vahdet beni “Tek”liğe ve tevhide götürmekte. Derken o “Tek” olan, Vahid olan Zatı tanımaya sevketmekte. Bildirdiği kadarıyla bilmenin vazifem olduğunu anlatmakta, Hz. Peygamber (asm).

Bilmeklikten doğan ferdi ve içtimai vazifeler ortaya çıkmakta.Vazifenin ifasıyla hasıl olan rahatlık ise ruhuma serinlik vermekte.

Teskin edilen bir ruhun hangi ihtiyacına cevap bulunamaz?   İşte o ruh ise, ruhî akabelere nasıl düşebilir? Düşmesi ise gayretkeşlik değil midir?

Mânâ âlemine açılan pencere olan tefekkür ile sanatkâra karşı vazifemi yapmış olmaklığın verdiği sürur ile kendime gelir, gerçek hayata dönerim. Yeni bir şevk ve ciddiyet ile işimin başına geçerim. Meyveler artık daha verimlidir.

Bu işin tekrarı ile tecrübeler kazanırım. Tecrübe ise, hayatın çilekeş meyvesi. Hayat, çilekeşliğin manzumesi.

Dünyada “Divan-ı Eş’arı” ımızı yazalım ki, ahirette okuyalım.

Mehmet ÇETiN
16.05.1979- İzmir

One comment

Abdullah için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir