Çiğli Dershanesi Hatıraları

Yaklaşık yirmi yıldır evimizde devam eden Mütalâalı Dersimizi bir dönem Bayraklı Dershanesinde devam ettirmenin sonunda kardeşlerle yapılan meşveretin neticesinde Çiğli’ye dershane açmak nasip oldu.

Yapılan araştırma 10 Şubat 2014 tarihinde Mimar Mehmet Cansızoğlu’nun annesine ait evini kiraladık. İlk görüşmemizde kendisine çok açık ve net olarak burada Risale-i Nur sohbetleri yapacağımızı ve bu konudaki her nev’i sorumluluğu da üstlendiğimizi ifade edince konuşma Risale-i Nur üzerine yoğunlaştı. İlk sohbet kendisinin soruları üzerine emlakçının işyerinde başlamıştı hamdolsun, şimdi online sohbetlerindeki “Üstadın tespitleri tam da günümüzün reçetesidir.”, diyen Cansızoğlu’nun ifadesiyle şükürler olsun devam ediyor.

Ev, taş bina ve eski tarz idi. Bahçesi ve dış yapısının hayranlığından ziyade Mehmet Bey’e ait olan o mimarî iç tasarımıyla da, gelenleri eskilere götürüyor. Bu cümleden hareketle Hasan Şen Ağabeyimiz hemen her geldiğinde buradan çok hoşnut kaldığını ifade ederdi.

Avluya mavi demir kapı ile girilir. Hemen solunda büyükçe dut ağacının altından geçilir. Yirmiye yakın basamak sonunda soldaki bahçeye hızlı göz atarken kısa aralıklı alınan rahatlama nefesleriyle sağ tarafa dershaneye yönelerek ayakkabı çıkarılıp, kapıda karşılayan Erdal ya da Emrah kardeş ile kucaklaşılır. Giriş, doğrudan mutfağadır. Sola dönüldüğünde ara hol ve artık o hatıralarda kalan çiğli Dershanesinin salonundasınız, hoş geldiniz! Ne tarafa oturulursa oturulsun, odanın aslına uygun otantikliği, kendisiyle meşgul eder. İki duvarda yarım boy yüksekliğindeki ustaca dizilmiş taş duvar. Dar duvarın, eskinin blok tuğla döşeli kısmında ışık hâlesi içerisinde iki adet gömme dolaptaki raflarda Külliyat. Sağ duvarın ortasındaki şöminenin bacası üzerinde risaleden vecize yazılı, ırmaklı kocaman manzara ki altta Çiğli Dershanesi yazılı cümlesi ile bir kere daha anarsınız o rüya tadındaki hatıralarınızı.

Çarşamba mahallî ders günüdür. Osman Arslan, Şerif Sökmen, Hamza Bilir, Mustafa Ertürk, Mustafa Işık, Mehmet Konar, Emrah Kotay ve daha ismini hatırlayamadığımız çok dostlar ile beraber idik.

Cuma günü ise Mütalâalı Dersimizin günüdür. Av. Yakup Alkan, Mehmet Çınar, Erdal Biçer, Nurettin Lüle, Nurettin Türel, Erdost Özden, İbrahim Yıldırım, Ali Fuat Zimmetoğlu, Rıdvan Ayral, Mehmet Aydoğan, Mehmet Canbul, Ali Kotay daha nice ismini hemen hatırlayamadığımız ve hem de tedbiren zikredemediğimiz dostlarla devam etti.

İç tezyinatın klasik oluşu doğrudan kendine cezbediyor, sohbet ve samimiyet kalbî memnuniyet ve uhuvvetle bütünleşiyor. İşte bu dershanenin açılışını, davete gelen çok olacağı ve yerimiz dar olduğu için iki üç haftada ancak yapabildik. İftarlar, mevsime göre bahçede ve salonda oluyordu. Yaz dersleri bahçede güzel hatıraların kaynağı idi ki semaverde kaynayan ve demlenen çayın tadı, hâlâ unutulmayanlar arasındadır. Kâtip Çelebi Üniversitesinden gelen ilk dönem talebelerinin istikbalde de devamlarını hep dua ettik.

Ve 13 Aralık 2015 günü yapılan müşavere sonucunda Çiğli Dershanesini Karşıyaka Dershanesine taşıdık. Yirmi üç aylık hatıraları ile kalbimizdeki yerini muhafaza eden Çiğli hatıraları unutulmazlara taşındı.

Hatırayı güzel bir anı ile taçlandıralım. İlk tadilat günü idi. İkindiyi kılmak üzere üst bahçeye serdiğim mukavva üzerinde namaza duracak idim ki yukarıdan “evladım” sesi ile başımı kaldırdım. Baktım, Cansızoğlu’nun annesi rahmetli Rabia Cansızoğlu Teyze, bir poşeti aşağıya atarak “Bununla kılarsın”, dediği namazlık ve tesbih, hâlâ Karşıyaka Dershanemizde üzerinde kılınan namaz sonundaki dualarımızla anılmaktadır, rahmetler kendisine.

Rahmet denilince; Mehmet Canbul, Av. Yakup Alkan, Rıdvan Ayral ve umum ağabey, kardeş ve ehl-i imanı da anarak dualar okuyor, rahmetler diliyoruz.

Mehmet Çetin | 18 Ocak 2021 | Yeni Foça İzmir