Mehmet Çetin | www.mehmetcetin.de

İrtibat konusunda muhatabımızı iyi tanımak iletişimin hedefini bulmasına yardımcı olur. Onu fizikî yönden tanımanın yanında psikolojik yönden tanımak, sevgileri, korkuları, ilgileri, meyilleri  nelerdir? Zevk ve haz duyduğu noktalar nelerdir? Seviyesi hangi mertebededir? Kültürel  ve sosyal faaliyetleri var mıdır? Nelerdir? İşin teorisinde mi kalıyor? Ve uygulayıcı mıdır? Çevreci midir? Çevreyi emanet olarak algılıyor mu? Kendisini ne görüyor? Çevresindekilere alakası ne konumda? Hürmet gördüğü kimselere hürmet gösterebiliyor mu? Yoksa bu konularda tek taraflı mı hareket ediyor? Arkadaşları kimlerdir? Onların sıraladığımız özellikleri nelerdir?Yaşının insanı mıdır?

İnternet dünyasındaki imtihanda çok dikkatli olmak gerekir. Küçük dalgınlık, hatalı tıklama sıkıntılara sebep olmaktadır. Çok lâzım değilse girmemeli ve girerken kötü şeylerden Allah’a sığınma niyetiyle euzü besmele çekip işimizi bitirdikten sonra kazara nazarlardan dolayı istiğfarla ayrılmalı.

Hakikatin kendisi takdim edilmediği zaman, yan ürün doğrular hakiki doğru diye ortaya sürülür. Bu da beklenen güneşin doğmasını geciktirir. Hâl böyle olunca, sorumluluğu başkasında değil kendimizde aramak gerekir.

Beklenen güneşin geç doğmasını hazırlayanlar nelerdir?

Sahibinin rızası hilâfına malını haksız yere şiddet ihtiva eden eylemle ele geçirme şeklinde tanımlayabileceğimiz soyguna maruz kalan kuyumcular endişe ile hayatlarını sürdürürken hükümetten ilgili kanunların etkin kılınmasını beklemektedirler.

Bu mübarek vatanın, dehşetli dinsizlik cereyanına ve İslam âleminin şiddetli itiraz ve ittihamına çare ve çözümü istikametli yola dâvette matbuat lisanı ile hizmette azami hassasiyet çok ehemmiyetlidir. Hassasiyette istikametli olurken, istikamette de hassasiyet bir o kadar önemlidir.

Kıymetli Dostlar,

Mevlid kandilinizi tebrik ederim.
Mevcut sıkıntılarımızın izalesine, ülkemizin,

Sonu gelmez zannettiğim muhasebemin ne zaman başladığını bilememekle beraber ne zaman sonlanacağını da doğrusu bilemiyorum. Veya bilmeye cesaretim var mı onu da bilemiyorum!

Karınca, ateşe atılan İbrahim’i (as) kurtarmak için küçücük ağzıyla su taşırken ateşin azametini anlamaya kesinlikle minicik yapısı ile hiç müsait olmamakla beraber yardım etme vazifesine devam eder.

Ama ben, bütün duygularımın sultanı olan hayalimle karıncadan daha farklı bakabilirim, eşyaya. Hatta bana verilen ve sadece kıyas yapabilmem için emanet olarak verilen duyu organlarım ve hislerimle eşya ve hadiseler konusunda değerlendirmeler yapabiliyorum. Evimin bütün idaresini ailemle yapmaya, devletimin bütün işlerini idaredeki yardımcılarımla tanzim etmeye, nasıl muktedir olabiliyorsam bu koca âlemin bütün mahiyet ve keyfiyetiyle yardımcısız çekip çeviren var olmalı diye akıl âletimi kıyaslamalarla kullanıyorum.

Nice şeyler var ki anladım diyemiyor, anladığımı zannediyorum. Bununla hayatıma istikamet vererek, doğruyu yanlıştan ayırıp, dünya hanından ayrılık gününe kadar mevcudiyetimi Resul-i Ekrem’in (asm) sünnetinden anladığım kadarıyla uygulamayı sürdürüyorum.

İmandan sonra en ziyade esas tutulması gereken konu takva ve salih ameldir. İbadet ve muamelatın tanziminde Sünnet ve Âyete dayandırılarak mümkün olduğu kadar azimet, değilse ruhsatla devam eden hayatın disiplin edilmesinde ilmihâllerin yeri çok önemlidir